Miłość FC Barcelony z Holandią trwa od dziesiątek lat. Nie może być inaczej, skoro wielki Johan Cruyff przeniósł filozofię swego mentora, Rinusa Michelsa, do stolicy Katalonii i stworzył z niej punkt odniesienia dla całej piłkarskiej Europy przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Całą tę przemianę kulturową fenomenalnie opisuje Michael Cox, w niedawno wydanej w Polsce książce „Gegenpressing i tiki-taka. Jak rodził się nowoczesny euro

Julia Cicha (fcbarca.com): Kiedy podanie staje się piękniejsze od strzału. Nawet największy piłkarski laik bez problemu rozpozna termin tiki-taka, skojarzy go z Barceloną Pepa Guardioli i z reprezentacją Hiszpanii. Opowieść o ewolucji hiszpańskiego stylu należy jednak rozpocząć od krótkiej wycieczki do Holandii, ojczyzny Johana Cruyffa, który wywarł na nim bodaj największy wpływ.

Tym razem ramach cyklu „Moje ulubione sportowe… książki” poznacie jakie pozycje sportowe są najważniejsze dla Krzysztofa Baranowskiego. Poznajcie pięć ulubionych książek sportowych założyciela plebiscytu Sportowa Książka Roku.

Mało porywający z punktu widzenia bezstronnego obserwatora mecz, gdy obie drużyny skrupulatnie realizują założenia taktyczne, często określany jest mianem „typowo włoskiego”. Futbol z Półwyspu Apenińskiego często też kojarzy się jednoznacznie z catenaccio oraz „piłkarskimi szachami”, nawet jeśli nowsze, znacznie bardziej otwarte podejście włoskich drużyn do sposobu gry w piłkę zdołało nieco przełamać ten stereotyp. Michael Cox pokazuje jednak że

Michał Trela: Kariera 'Gegenpressingu’ i 'Raumdeutera’. Jak Niemcy zburzyli taktyczny skansen. Przez dekady Niemcy, choć potężna piłkarsko nacja, nie wnieśli niemal żadnego wkładu w rozwój światowej piłki. Zmieniła to ostatnia dekada. A najsilniejszym tego dowodem stał się piłkarski język.

W ramach cyklu „Moje ulubione sportowe… książki” poprosiliśmy Przemysława Rudzkiego o podzielenie się z nami opiniami o książkach sportowych, które z jakiś powodów są dla niego najważniejsze. Poznajcie pięć ulubionych pozycji dziennikarza Canal+ / i newonce.sport oraz autora takich piłkarskich perełek jak „Futbol i cała reszta”, „Gracz” czy „Zapiski z królestwa”.

Dla leniwych mogę od razu zaspoilerować – tak. I nie mówię tego jako ekspert do spraw ekonomicznych, tylko zwykły obserwator. Kryzys dotknie większości gałęzi biznesowych, a LeBron w większym czy mniejszym stopniu zajmuje się niemal każdą z nich. Gracz z Akron ma jednak jedną cechę osobowościową, która różni go od części kolegów z parkietu, a która pozwoli mu prawdopodobnie przetrwać ten okres bez wielkiego uszczerbku – tą cechą jest…

Skupcie się i pomyślcie: co pierwsze przychodzi wam na myśl, gdy pomyślicie o Philippie Lahmie? Czy będą to jakieś kontrowersje, czy może jednak chodzi o całą jego piłkarską klasę: poprowadzenie Bayernu do Ligi Mistrzów albo reprezentacji do mistrzostwa świata?

Niewiele było w ostatnim czasie piłkarzy tak polaryzujących kibiców. Z jednej strony trzeba być ogromnym ignorantem, by nie docenić drogi, jaką od małego przeszedł Ribery. Jego umiejętności na boisku były niekwestionowane. Z drugiej strony trudno polubić kogoś, kto przyznał się do seksu z niepełnoletnią prostytutką, wziął udział w buncie przeciwko selekcjonerowi na mundialu w 2010 roku, a odchodząc z Bayernu, porównywał się do Boga.

Takie historie, zwłaszcza w sporcie na najwyższym poziomie, zdarzają się niezwykle rzadko. Syn rolników, dostrzeżony przez wielką La Masię, pomimo sporych braków technicznych zdołał osiągnąć w piłce nożnej absolutnie wszystko, zostając także czwartym graczem Barcelony pod względem liczby rozegranych meczów.