Hirek Wrona recenzuje książkę „Czemu tak serio? Nikola Jokić – nieznana historia mistrza NBA”

„Czemu tak serio? Nikola Jokić – nieznana historia mistrza NBA” to książka, której autorem jest Mike Singer (oryginalny tytuł: „Why so serious? The Untold Story of NBA Champion Nikola Jokić.”

Mike Singer pracował jako dziennikarz NBA dla „The Denver Post” i relacjonował wszystko co związane z Denver Nuggets.

To książka o wartościach rodzinnych, etosie pracy, przyjaźni, konsekwencji w dążeniu do celu, zachowaniu własnej tożsamości i stawianiu celów grupy ponad sukces indywidualny.

Opowiada historię Serba od skromnych początków w rodzinnym Somborze, aż po status gwiazdy NBA. Analizuje jego osobowość, poczucie humoru, etos pracy, widzenie gry i styl, który zrewolucjonizował ligę. A był – jako wybór nr 41 w drafcie – najmniej prawdopodobnym MVP w historii NBA.

To bardzo wnikliwe i introspektywne spojrzenie na prawdopodobnie najlepszego koszykarza na świecie, który stworzył własny basket i nazywany jest „kreatywnym geniuszem”.

Książka promuje kilka kluczowych wartości, które wyłaniają się z opowieści o życiu i karierze Nikoli Jokicia.

Przede wszystkim pokora i brak poczucia wyższości. Nikola Jokić przedstawiony jest jako niezwykle skromny i nieskrępowany celebrycką atencją zawodnik. Nie zależy mu na pochwałach. Bardziej niż indywidualne sukcesy ceni wspólną grę i osiąganie celów przez zespół. Nie utożsamia się z typowym wizerunkiem gwiazdy – to ktoś, kto woli być cały czas sobą i grać bez zbędnego zadęcia.

Jokić od początku swojej kariery wyróżniał się odmiennym podejściem do treningu i gry. Był oporny na tradycyjne metody ćwiczeń, a pojmował je w sposób wyjątkowy. By zaangażować go w ćwiczenia drużyna miała zajęcia … na torze wyścigowym. Bo konie – obok rodziny – są dla Serba najważniejsze.

Determinacja Nikoli nie była obsesyjna, lecz wynikała z wewnętrznej potrzeby doskonalenia siebie. Pochodząc z Somboru w Serbii, Jokić miał ograniczony dostęp do ligi NBA, ale nadrabiał to, rozwijając niezwykłe wyczucie gry i inteligencję koszykarską. Paradoksalnie, to właśnie jego niekonwencjonalne ciało i styl gry uczyniły go wyjątkowym i skutecznym. I te właśnie wartości dostrzegł w nim Rafał Juć – łowca talentów pracujący dla Denver Nuggets. Po wyborze w drafcie z nr 41 Jokicia przez Denver Nuggets, oczami i uszami amerykańskiej organizacji w Belgradzie był właśnie Polak. Mike Singer poświęcił mu cały rozdział doceniając wkład w odkrycie genialnego Serba. Bo Rafał ceni podobne wartości co Jokić: lojalność i relacje oparte na autentyczności.

Książka podkreśla, że Jokić otacza się ludźmi, których darzy zaufaniem – od trenera z którym pracuje na siłowni, poprzez menedżerów i resztą ekipy z Nuggets. Dba o autentyczne relacje. To właśnie odpowiedzialność za innych była motywacją do pracy nad sobą. Początkowo niezainteresowany dietą i kondycją fizyczną, z czasem przyjął zdrowe nawyki. Choć jego fizyczna sylwetka nieraz budziła kontrowersje, to wysiłek włożony w jej poprawę, jawi się jako świadoma odpowiedzialność wobec swojej kariery.

Mike Singer pokazuje Jokicia jako gracza, który nieustannie się rozwija – a ten rozwój opiera się nie tylko na jego talencie, ale też na relacjach z trenerami, rodziną i współpracownikami. Książka ukazuje go jako część większego systemu – drużyny, otoczenia, które wspiera jego sukces. Po przegranym meczu nr 7 z Portland Trail Blazers w II rundzie pierwszych play offów Nikoli, Serb popłakał się w szatni i wszystkich przepraszał, że zawiódł. Widać było jak bardzo mu zależy na sukcesie grupy. Ma świadomość, że dla tzw. „niedzielnego” odbiorcy NBA, potężne wsady mają większą wartość niż wyrafinowane podania „bez patrzenia”, które serwuje kolegom czy też jego imponujące statystyki. Jednak nie przejmuje się tym. Adam Gordon po przejściu do Denver powiedział: „to najlepsze podania jakie otrzymywałem w mojej karierze”. Wszyscy wokół Jokicia z czasem stawiali się coraz lepsi.

Książka pokazuje proces wejścia na sam szczyt zarówno od strony Nikoli Jokicia, jak i Denver Nuggets.

Przy tym Jokić nie pozostawił rodzinnego Somboru, ale wraca do niego gdzie ma dom nad brzegiem Dunaju i gdzie hoduje swoje konie. Postrzega koszykówkę jak grę na telefonie: zalicza kolejne poziomy i nie czuje presji. Wszystkiemu co robi – poza ćwiczeniami kondycyjnymi – towarzyszy uśmiech. A kiedy odbiera nagrody – robi to co zwykle: przyznaje zasługi innym.

Po zdobyciu mistrzostwa, nie cieszył się lecz poszedł gratulować graczom … Miami Heat – w tym również tym z „głębokiej rezerwy”. Później udzielił wywiadu w którym podsumował sukces: „Robota wykonana – można iść do domu”.

Na zakończenie cytat z książki, który jest wypowiedzią tytułowego bohatera:

„Koszykówka nie jest najważniejszą rzeczą w moim życiu i prawdopodobnie nigdy nią nie będzie.”

Autorem recenzji jest Hirek Wrona – krytyk muzyczny, fan koszykówki. Książka o NBA „Czemu tak serio? Nikola Jokić. Nieznana historia mistrza NBA” jest dostępna w księgarni sportowej www.labotiga.pl